Giewont – czego jeszcze możesz o nim nie wiedzieć?

Giewont to jedna z najbardziej charakterystycznych gór w polskich Tatrach mierząca 1894 m n.p.m. Jego szczyt dumnie wznosi się nad panoramą Zakopanego. To właśnie stąd rozpościera się na niego najlepszy widok. Masyw w całości leży po polskiej stronie Tatr – w ich zachodniej części. Giewont cieszy się ogromną popularnością wśród turystów, przez co z roku na rok wejście na niego staje się coraz bardziej utrudnione. Jednak dzieje się tak nie tylko dlatego, że na szlaku znajduje się kolejka chętnych do podziwiania z grzbietu Giewontu wspaniałych widoków… Przekonaj się, czego jeszcze nie wiedziałeś o najbardziej rozpoznawalnym szczycie polskich Tatr.

Giewont – Śpiący rycerz strzegący Zakopanego

Nie ma chyba w Tatrach masywu górskiego, który tak łatwo rozpoznać. Nawet dzieci szybko dostrzegą, że Giewont przypomina z profilu sylwetkę śpiącego rycerza, o którym od lat krążą legendy. Według nich w razie niebezpieczeństwa rycerz powstanie, aby bronić mieszkańców Zakopanego, czy nawet całej Polski. Głowę Rycerza głowę tworzy Wielki Giewont. Zaś Długi Giewont stanowi sylwetkę rycerza.

Krzyż na Giewoncie – jak tam trafił?

W 1901 roku na samym wierzchołku Giewontu stanął żelazny, wysoki na 15 metrów krzyż. Pozostałe 2,5 metra krzyża na Giewoncie zostało wkopane w skały. Jego ramię poprzeczne rozkłada się na długość 5,5 metra. Osiąga imponującą wagę 1900 kilogramów.

Jak więc znalazł się na szczycie Giewontu?

Metalowe elementy krzyża wykonała fabryka w Krakowie. Zostały one przywiezione do Zakopanego koleją. Następnie 400 elementów krzyża załadowano na wozy konne i dowieziono na Halę Kondratową, skąd górale na własnych plecach wraz z workami z cementem wnosili je na szczyt. Praca, w której uczestniczyło 500 osób trwała 6 dni. Podczas mszy na Giewoncie w sierpniu 1901 roku, w której uczestniczyło ok. 300 osób, krzyż został poświęcony.

Giewont – wyjątkowe rośliny i zwierzęta wokół majestatycznego szczytu Tatr Zachodnich

Wydawać by się mogło, że droga na Giewont to jedynie skały i niska roślinność. Jednak należy mieć na uwadze, że nieopodal szlaków prowadzących na szczyt można zaobserwować między innymi ostrołódkę polną, szarota Hoppego, rogownicę szerokolistną, wierzbę oszczepowatą, jastrzębca śląskiego czy porostek alpejski. Wszystkie te rośliny są spotykane w Polsce wyłącznie w obrębie Tatr.

Wydawać by się mogło, że w okresie zimowym ściany Giewontu są mało przyjazne do zamieszkania dla kogokolwiek. Jednak warto wytężyć wzrok, ponieważ zimą można zaobserwować na nich kozice. Widok jest niecodzienny, jednak powód, dla którego zwierzęta zostają zimą na tej wysokości, jest bardzo praktyczny. To jedno z niewielu miejsc, w jakim przetrwają zimę w Tatrach.

Dlaczego zbytnia popularność Giewontu może być zgubna?

Zbyt duże zainteresowanie Giewontem zaczyna być przyczyną problemów, które pojawiają się na szlaku. Duże liczby turystów w drodze na Giewont sprawiają, że wyprawa na szczyt śpiącego rycerza bywa utrudniona. Jedną z przyczyn jest duża liczba piechurów. To z kolei sprawia, że ostatni odcinek, który trzeba pokonać, aby zdobyć szczyt, jest tak śliski, że staje się niebezpieczny. Końcowa droga to wąska ścieżka z łańcuchami.

Na górze także nie ma zbyt wiele miejsca na podziwianie zapierających dech piersiach widoków. Dlatego zasada, że w góry najlepiej wybierać się wczesnym rankiem sprawdza się idealnie również w tym przypadku.

Dodatkowo zachowanie turystów, które przyczynia się do wyniszczenia środowiska naturalnego, sprawiło, że władze Tatrzańskiego Parku Narodowego zdecydowały się na działania polegające na ograniczeniu negatywnego wpływu turystów na Giewont oraz inne szczyty Tatr. Od 2021 roku wejście na szczyt jest płatne i obowiązuje system rezerwacji. Na Giewoncie obowiązuje również zakaz wspinaczki bez uprawnień.

Nie zostawiaj po sobie śladu w górach – nie tylko na Giewoncie

Giewont to nie tylko jeden z najpiękniejszych szczytów Tatr, ale także miejsce pełne historii i legend. Często jednak zapominamy, że jego unikalne piękno wymaga od nas zachowania ostrożności i przede wszystkim szacunku dla natury.

Właściwe korzystanie ze szlaków oraz wprowadzone przez władze Tatrzańskiego Parku Narodowego ograniczenia, powinny przyczynić się do tego, że Giewont będzie wciąż dostępny dla turystów, a jednocześnie zachowany w jak najlepszym stanie.

Pamiętaj, że w górach jesteś tylko gościem. Pozostaw po sobie jak najmniejszy ślad, aby przyszłe pokolenia też mogły zachwycać się rycerzem, który ułożył się do snu nad Zakopanem.