Babia Góra – kapryśna Królowa Beskidów

Babia Góra zaliczana jest do Korony Gór Polski i przyciąga iście alpejskimi krajobrazami. Odpowiednio przygotowanym turystom nie powinna sprawiać większych problemów, jednak warto z uwagą obserwować zmieniające się jak w kalejdoskopie warunki pogodowe. Babia Góra lubi być bardzo kapryśna pod tym względem.

Sprawdź, co musisz wiedzieć, zanim zaplanujesz wyprawę szlakiem na najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego. 

Babia Góra – skąd ta nazwa? 

O Babiej Górze krążą liczne ludowe legendy, które dodają temu górskiemu majestatowi jeszcze więcej uroku. Jedna z opowieści głosi, że nazwa szczytu wywodzi się od kamieni, jakie ogromna baba rzekomo wysypała przed swoją chałupą. Inna z historii opowiada o tragicznej historii kochanki zbójnika, która z żalu po jego śmierci zamieniła się w skalny monument.

Babia Góra posiada także inne nazwy. Z powodu swojej imponującej wysokości – jeszcze w XIX wieku Babią Górę mianowano Królową Beskidów. Jednak, pomimo tego szlachetnego tytułu, góra zyskała także mniej łaskawe przydomki, takie jak Matka Niepogód czy Kapryśnica. Nazwy te wynikają z często i gwałtownie zmieniających się warunków pogodowych, jakie panują na szczycie. Dodają one górze dodatkowego elementu tajemniczości i uroku, jednak potrafią być też niebezpieczne.

Babia Góra – wysokość

Masyw Babiej Góry należy do Beskidu Żywieckiego i znajduje się w Beskidach Zachodnich. Stanowi ona najwyższy punkt całych polskich Beskidów. Najwyższym szczytem masywu Babia Góra jest Diablak, który mierzy 1725 m n.p.m i jest najwyższym punktem w Polsce, który znajduje się poza Tatrami. Bardzo często jest on nazywany Babią Góra i na odwrót. 

Unikatowość przyrody na Babiej Górze 

W 1954 roku, z myślą o ochronie bogactwa przyrody Babiej Góry, został utworzony Babiogórski Park Narodowy. Jego tereny są niezwykle cenne pod względem różnorodności przyrodniczej, co zostało docenione ponad 20 lat później, gdy Park otrzymał prestiżowy tytuł Rezerwatu Biosfery UNESCO. To unikalne miejsce w polskich Beskidach zachwyca mnogością gatunków, kolorów, kształtów i form, które można spotkać w trudno dostępnym terenie górskim. Warto zauważyć, że wiele z tych roślin występuje jedynie w tym konkretnym obszarze, co czyni Babiogórski Park Narodowy wyjątkowym skarbem przyrodniczym Polski. 

Ile trwa droga na szczyt Babiej Góry? 

Babia Góra nie zajmuje wielkiego obszaru. Drogę na samą górę można pokonać już w około 2 godziny – w zależności, którą trasę wybierzesz. Na wierzchołek prowadzi kilka szlaków, zarówno od strony polskiej jak i słowackiej. Trasa jest bardzo dobrze oznakowana i  w całości przebiega przez teren Babiogórskiego Parku Narodowego.

 W trakcie wspinaczki warto zatrzymać się w schronisku PTTK na Markowych Szczawinach, gdzie można odpocząć i cieszyć się atmosferą górskiego schroniska. Długość trasy i dostępność miejsca do odpoczynku sprawiają, że zdobycie szczytu Babiej Góry staje się dostępne i satysfakcjonujące dla  wędrowców o różnym poziomie zaawansowania – nie należy jednak zapominać do przygotowania się na zmienność pogody, którą Babia Góra serwuje wędrowcom. 

Skąd wyruszyć na Diablak?

Są różne trasy na szczyt Babiej Góry, ale jednym z najpopularniejszych i wygodnych punktów startowych jest urokliwa wieś Zawoja, położona u stóp góry. W tej okolicy łatwo znaleźć noclegi, choć warto zarezerwować je wcześniej, zwłaszcza że na samym szczycie znajduje się tylko jedno schronisko. Ze względu na dużą popularność, zwłaszcza w sezonie, rezerwacji trzeba dokonywać z wyprzedzeniem.

Dla podróżujących własnym samochodem, dogodnym miejscem na pozostawienie auta są parkingi przy wejściach na szlaki, np. przy Przełęczy Krowiarki czy w przysiółkach Zawoi. Warto być tam wcześniej, aby mieć pewność znalezienia miejsca parkingowego. Natomiast osoby korzystające z transportu publicznego muszą pamiętać, że Zawoja nie ma stacji PKP – pozostaje więc dojazd autobusem.

Jak przygotować się na spotkanie z „Kapryśnicą”? 

W wyższych partiach Babiej Góry dominuje przede wszystkim kapryśna pogoda, która potrafi zaskoczyć nawet doświadczonego wędrowca. Dlatego niech Cię nie zwiedzie urocze słoneczko, które towarzyszy Ci na początku wędrówki. Zmienna aura może sprawić, że łatwo stracisz orientację w terenie i zboczysz ze szlaku. Dodatkowo silne wiatry, spotykane na przełęczach i szczycie, utrudniają nieco wędrówkę.

Latem należy być przygotowanym na nagłe burze, które lubią nawiedzać Diablak, a zimą nie brak tam śnieżnych nawałnic. Dlatego warto zadbać o odpowiednie obuwie, warstwową odzież, naładowany telefon i odrobinę rozsądku. Niezwykle istotne jest również śledzenie komunikatów Babiogórskiego Parku Narodowego, które umieszczone są na drogowskazach szlaków i informują o potencjalnych zagrożeniach. Pamiętaj, że bezpieczeństwo podczas wędrówki to kluczowy element udanej przygody w górach.